ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΣΙΧΑΘΕΙ !

Δημοσθένης Κούρτοβικ & Wolf Birman
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ' τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ' αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το νικητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους παχυλούς τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί !
------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------
-Ο “έντιμος άνθρωπος” της φαντασίας του Πάνου Τζαβέλα



“Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις κατάστημα κάπου στη γη
πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσε στην παναγιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη tv,
τρως τροφή πνευματική.
Μακρυά από κόμματα μην βρεις μπελά,
“Πατρίς,θρησκεία και φαμελιά”

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.
Ο γιός σου μοναχά να ‘ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί
τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί
δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας και ‘ συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;
πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη;
πες μας τί άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έντρομ, άβουλε συ φασουλή
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή
άδειο πετσί χωρίς ψωμί.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά
θάψτε τους έντιμους μες στα σκαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.”

Έτσι να δένει μέ τους καιρούς!

Η δωδεκάτη έλικα - Η αφύπνηση

....Κάποιο δεν μας θέλουν ελεύθερους και δημιουργικούς.μάλλον το αντίθετο εξυπηρετεί τα σχέδιά τους. Ν α μεταλλαχτούμε δηλαδή σε άβουλα και πει8ήνια όντα χωρίς ελεύθερη βούληση και κριτική σκέψη,που απλώς δουλεύουν από το πρωί ίσαμε το βράδυ και συνεχώς καταναλώνουν.Αυτοί,οι άλλοτε φανεροί και άλλοτε κρυφοί εξουσιαστές χρησιμοποιούν όλα τα μέσα που έχουν στη διαθεσή τους(και έχουν τα τελειότερα και πιο σύγχρονα)για να τροχοπεδήσουν την εξελικτική μας πορεία,αν όχι να την διακόψουν και να την σταματήσουν.Δεν χρειάζεται να είναι κανεις ιδιαίτερα έξυπνος για να διακρίνει την
αλήθεια,αρκεί να είναι διατεθειμένος να βλέπει προσεχτικότερα πίσω από τα γεγονότα.
Όμως όσο σημαντικό είναι να αναγνωρίζει κανείς και να κατονομάζει τους εκμεταλλευτές,άλλο τόσο και περισσότερο ίσως ,είναι σημαντικό να αναγνωρίζει με αμερόληπτο και αντικειμενικό τρόπο τα προτερήματα και τα ελατώματα της προσωπικότητας,τόσο σε προσωπικό ,όσο και συλογικό επίπεδο.


....απόσπασμα απο το ομόνημο βιβλίο της Ζωής Κονδύλη

ΝΤΑΒΑΝΤΖΗΔΕΣ

Κι αν δε θυμάσαι δεν πειράζει
κάποτε είμαστε μαζί
σ' ένα πορνείο στη Βεγγάζη
που σ' έσωσα απ' τον νταβατζή

Κι αν σε πειράζει ξέχασέ το
δε σου ζητώ απλοχεριά
μα όταν αλλάζει ο καιρός πώς με πονάει
του νταβατζή σου, του νταβατζή σου
του νταβατζή σου η μαχαιριά

Κι αν δε θυμάσαι δεν πειράζει
το αίμα μου έτρεχε καυτό
είδα τον Χάρο με τα μάτια
και από θαύμα μόνο ζω

Κι αν σε πειράζει ξέχασέ το
δε σου ζητώ απλοχεριά
μα όταν αλλάζει ο καιρός πώς με πονάει
του νταβατζή σου, του νταβατζή σου
του νταβατζή σου η μαχαιριά

Το παραμύθι μας....συνέχεια......

Στο γκουβέρνο ήταν είπαμε ο Κινέζος,παιδί κουτί,παιδί δελφίνι! ΕΑΜΟ θρεφτο !ο μπαμπάς κολlητάρι του μπαμπά του ΣΩΚΡΑΤΕΣ από τότε στα μέρη του Καρπενησίου!

Λίγο πριν τα κακαρώσει ο Ζιβαγκάκιας,μάζωξε κάμποσους πράσινους και κατά το πρότυπο του Ακατονόμαστου άρχισε να τους τραπεζώνει,στο πρώτο μυστικό τσιμπούσι ήταν πέντε,να έτσι πέντε σα μούντζα!....μετά στον άγιο Θοδωρή σε κάθε ευκαιρία όλο πίτσι πίτσι πίτσι, έφτιαξε σιρμαγιά και τσούπ την πέφτει στους λοιποί! Τούκα πρό....ρε λαμόγια,εγώ θα πάρω το δαχτυλίδι !...και το πήρε εεε!

Έλα όμως που εμπιστοσύνη δεν είχε ούτε στον πισινό του,ούτε τα κότσια του μακαρίτη είχε,έτσι με μία δράκα κολλητούς διαφέντευε τον τόπο οχτώ χρόνια. Από τις πρώτες κιόλας κινήσεις του ήταν να τα βρει με τους φτωχούς στα κιτάπια της εφορίας

όπως χαλυβοβιομήχανους,πετρελαιάδες,υπερμαρκετάδες κι άλλους αναξιοπαθούντες !...μιά κυρά αυτού του σιναφιού ,την έβαλε κουμανταδόρa στο μεγάλο τσιμπούσι της Παγκοσμιάδας του δυό χιλιάδε τέσσερα ,είχε κι Αγγελικό όνομα,η Γιαννούλα!

Γενικά αυτός παρέμεινε πιστός στις αρχές του, ένας βέρος SOCIAL ληστής!

Το μαμούχαλο που λέγαμε άρχισε το φροντιστήριο,να δάσκαλοί,να προφεσόροι ,να σαλόνια,να νομομαθείς,καλητεχναράδες,άρχισαν να το σουλουπώνουν τραβώντας τα μαλλιά τους,τελικά με τόσο μπεζαχτά που έπεσε κάτι έγινε! Έμαθε να υπακούει στις εντολές σαν καλό σκυλάκι τσίρκου,και να παίρνει πόζες στο φακό σε στυλ αλά ΝΤΟΥΤΣΕ!....έμαθε ακόμα να αποστηθίζει καμιά δεκαριά αράδες και να τις κολλάει σαν απάντηση όπου λάχαινε. Ας είναι καλά το μπουλούκι που πάντα θα ήταν εκεί να χειροκροτεί και να επευημεί!...γειά σου μεγάααλεεε ,μπράβοοο!κλπ

Έτσι πέρασαν τα τέσσερα πρώτα χρόνια του Κινέζου!

Οι προετοιμασίες για την Παγκόσμια Τσιμπουσιάδα ήταν στο φόρτε τους,έκοβαν ,έραβαν,υπολόγιζαν πέντε το έφταναν δεκαπέντε!

Τώρα θα πείτε γιατί δεκαπέντε;

Πέντε έκανε ,πέντε τα τσιράκια του Κινέζου και πέντε γιά να κάνουν μόκο το μπουλούκι του παιδιού και διάφοροι άλλοι!

Έτσι περνούσανε όλοι καλά!....άλλωστε παράδες είχαν να ξεπλερώσουν οι εργάτες και οι κάθε λογής εργαζόμενοι στη χώρα,μάλιστα τους περίσσευαν και τα βάζανε στον τόκο.

Οι τραπεζάδες ήξεραν γιά το μπαγιόκο,βρήκανε κάτι καδήδες,κάτι δικολάβους,κάτι σαράφιδες και στήσανε μηχανή,εκεί στο δρόμο του ΣΟΦΟΚΛΗ ,ρίχνοντας σύρμα στον Κινέζο και στους κύκλους του Μαμμόθρεφτου να κάνουν μόκο μέχρι να τελειώσει η δουλειά!

Ρε σεις ,λένε στους εργαζόμενοι,κακό ρε να έχετε τα τάλαντα θαμμένα,ούτε ο Χριστός δεν το θέλει,κοιτάτε και την παραβολή!....φέρτε τα σε μας και θα γεννήσουν!

Τελικά η γέννα αποδείχτηκε ανεμογκάστρι ιιιι.