Συνεχεια εκ του προηγουμενου ,μη σπροχθέντος εκ του ηγουμένου !
Γιώργο χάσαμε είπαν στον τσέλιγκα !...
...κάπως έτσι μπήκαμε στο κυρίως θέμα,που ανάθεμα!
Η οικογένεια χαράς ευαγγέλια!...το μπουλούκι έτριβε τα χέρια του ,οι προοπτικές ήταν πλέον καλές,επιτέλους άνοιγε ο δρόμος προς τον μπεζαχτά.
Στο γκουβέρνο ήρθε ο Κινέζος ,που δεν είχε και πολύ σχιστά μάτια,μιά πιθαμή ήταν άλλα τό΄παιζε πιτσούλα,όλο πάω σπίτι μου έλεγε αν δεν με θέλετε,κι όλο έμενε,τυχερός, του έκατσε μιά και ο Ζιβαγκάκιας ο μαγκίτης μας άφησε χρόνους!
....Μας άφησέ χρόνους ναι.πήρε μιά ρεβάνς και μας άφησε,άφησε και μια χήρα κλειστή κατά δήλωσή της, τώρα το πόσο κλειστή θα σας γελάσω,εγώ γελώ όποτε το θυμάμαι!(λέτε να τον έστειλε;)
Τον βάλανε το μακαρίτη στη μητρόπολη,εκεί τούς βάζουν όλους τους ,λαός ,κοσμοσυρροή πέρασε να τον ξεπροβοδίσει,κλάματα, κακό
πένθος μεγάλο!Τότε μίλησε και το παιδί,τον κάλεσε να σηκωθεί να δει τον κόσμο που από όλο το ντοβλέτι ήρθε με ένα άνθος ,ένα δάκρυ,μα εκείνος εκεί τίποτα παγερός!....ήρθανε φίλοι κι οχτροί,περισσότεροι οχτροί νομίζω. Στήνονταν στίς κάμερες όλο θλύψη δήθεν,εκείνοι που δυό χρόνια πριν τον ήθελαν νεκρό ! Ο πεθαμένος πήρε την μεγάλη στράτα και πίσω του ο ντουνιάς,τόσο ντουνιά δεν είχε δει το μάτι μου ,μα ούτε κι ο μακαρίτης καν ,ου΄τε στα πλάνα του Μπρισίμι!
,Όλος τούτος ο κοσμάκης είχε πιστέψει ,είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στον μακαρίτη και πάντα έλπιζε να μην τον προδώσει.έτσι ξέσπασε και φώναζε:.....ζεις ,ζεις εσύ μας οδηγείς!....,μέχρι που τον χωματίσανε!
To παιδί από το τζάκι που λέγαμε,τα κοίταγε στο γυαλί και ένα ρίγος το διαπέρασε,σκέφτηκε ότι κάτι τέτοια ίσως του επιφύλασσε κι αυτού η μοίρα !
Το ( περιβάλλον ) που όλο και μεγάλωνε,ανασκουμπώθηκε,έπρεπε να το σουλουπώσουν το μαμούχαλο,άσε που κυκλοφορούσαν στην πιάτσα κάτι περίεργα για τα βίτσια του!¨
Έπιασε δουλειά λοιπόν,πρώτα πρώτα έπρεπε να το κουκουλώσουν με κάποια που να έχει ένα προφίλ που να γράφει τόσο στο γυαλί όσο και στις εφημερίδες!
συνεχίζεται¨:
Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008
ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ...ΠΟΥ ΛΕΜΕ .
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008
ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΟΝΟΜΑ 1
Και καλά ήταν παιδί από τζάκι και τι τζάκι ανιψιός του Θεού δήθεν, το είχαν στείλει και σε ένα καλό σχολείο στις ΟΥΖΕΣ,μαναροθρεμένο δηλαδή. Ήταν να μη το βάλουν στό μάτι κάτι λεχρίτες λιμοκοντόροι,που στο μυαλό τους άλλο δεν είχαν πως το κόμμα θα ξανάρθει στα πράματα να ρεφάρουν . Τον πήρανε στο κατόπι, ρε εσύ είσαι ο μεγάλος,ο πρώτος,είσαι ,είσαι ,είσαι, δεν ήθελε και πολύ το πίστεψε!
Να τα πάρε δώσε με την οικογένεια, βλέπεις ήταν κι ο ξάδελφος,ο Μιχάλης γιά ,της θείας παιδί,κλότσησαν μερικοί,τελικά τα βρήκαν ,άντε να δούμε ,έτσι κι αλλιώς δε χάνουμε και τίποτα,λεφτά έχουμε ,ας είναι καλά ο θείος Αχιλλέας! ( Αυτό θα πει μπάρμπα από την Κορώνη)
Ήταν η εποχή που ο αγώνας κατά του Ζιβαγκάκια του μαγκίτη ήταν στα φόρτε του,οι λιμοκοντόροι έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά,έφτιαξαν συλλόγους ,παρασυλλόγους,ομίλους,παράδες δόξα τω Γιαραμπή υπήρχαν!(Είδες ο καλός Θεούλης) για όλους φροντίζει!
Να οι κουμπαριές ,να οι κολλητοί,το βγάλαν βουλευτή ,το παιδί ! Έλα όμως που ο Ακατονόμαστος δεν του το είχε του παιδιού;...Ούτε καν περίπτερο,όχι υφυπουργείο ; ...τόσο τον έκοβε,βλέπεις παλιά καραβάνα .(Αυτόν μόνο ένας μπόρεσε να τον βάλει στο χέρι ,ένας Κεφαλλονίτης,εκδότης της Γαυριανής).
Τσίνησε η οικογένεια,τσινησαν κ΄οι λιμοκοντόροι αλλά΄δεν τούς έπαιρνε,σκήψαν το κεφάλι και περίμεναν δουλεύοντας με το πριγιόνι.
Δεν άργησε και πολύ η ευκαιρία που περίμεναν. Ο Ακατονόμαστος με ένα Κατσίκι έγινε αρχησατράπης,παίξανε ρόλο και κάτι ντολμαδάκια της κουτσής Μαρίας που μπούκωσε τους παλιούς κατσαπλιάδες.
Ο Ακατονόμαστος,χρόνια στην απέξω το ΄ριξε στο μπαγιόκο,πούλαγε ότι μπορούσε,τσιμεντάδικα,βαπόρια,βαμπακόλαδα,συνεταιρισμούς,ελαιόλαδα,καπνά,σύκα,
σταφίδες,μέχρι που έφτασε στα τηλέφωνα και σε κάτι νησιά,ήταν έτοιμος δηλαδή! Η οικογένεια και το μπουλούκι γίνανε μπαρούτι. Ρέε που το πάει;...τούτος είναι μονοφαγάς.
Στο τσακ σκάει η ευκαιρία,υπουργός στα απόξω ήταν ο Νάκης ,Μοραΐτης,(αυτός που τα παιδιά στα μέρη του Αλή Πασά φώναζαν να τα πάρει και τα πήρε). Κάτι γείτονες ,χωρίς όνομα,άτιμε κουμουνισμέ αβάφτιστους τους άφηνες,βάλθηκαν να γίνουν Μεγαλεξανρινοί.
Τα πράματα ζόρισαν,ο Ζιβαγκάκιας επανέκαμψε δρυμής,η οικογένεια σε φωτιά,το μπουλούκι που είχε επενδύσει στο παιδί κάθονταν σε αναμμένα κάρβουνα.
Μάζεψαν κόσμο μαζί με παπάδες,χτύπησαν πένθιμα ,καμπάνες ,ο Θεός δάκρυσε,(τι μόνο οι εικόνες νομίζετε δακρύζουν;),Μεγαλεξανδρεία είναι μία!... είπε ο Θεός και είναι Ρωμαίικη! ...άμα αυτοί οι τσιτσιπλάσιδες γίνουν Μεγαλεξανρινοί ,τότε εμείς τι θα είμαστε; ¨Έπιασε το υπονοούμενο ο Νάκης,τι σκατά μάθαινε κοντά στον Γιάκοβο από το Μπώστον,και με υποτροφία των Απριλιανών;
Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγωωω,λέει!....μαζί του και ένας Κλικλισιάνος,άτιμε Μπυμπιλίδη,...πάει δεν τον σώνει τώρα όχι Κατσίκι αλλά ούτε η στάνη του Σαρακατσάνου τον Ακατονόμαστο,έπεσεεεεε!
Στήθηκαν πάλι τα κουτιά ,πέσαν μέσα τα κουκιά,φάβα πάλι θα φάει ο Ζιβαγκάκιας είπαν!..που ωστόσο είχε βγάλει το Ζιβάγκο και κυκλοφορούσε με Χαρμάνι και μία Μπαρμουνοζαργάνα ένα καντάρι στεφανωμένη κιόλας!
Χαμός !Στο γαλαζοσύναφο μαλλιά κουβάρια,καρεκλιές ,μαχαιριές,μπάχαλο γίνανε!Ο Ακατονόμαστος αεισιχτιρίστηκε,προσωρινά το πόστο του αρχηγού πήρε ένας χοντρούλης παιδί χωροφύλακα στην κατοχή!
Το μπουλούκι και η οικογένεια στανιάρισαν ,βάλε την καλή σου φάτσα ,τα παίζουμε όλα για όλα του είπαν,πας για αρχηγός!....βάλανε και το Σαρακατσάνο να το παίζει αντίπαλος και χτυπήθηκε το πέναλτι!
......Έτσι το παιδί έγινε αρχηγό οοοος!
........συνεχίζεται
Πληροφορίες
