ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΟΝΟΜΑ 1

Και καλά ήταν παιδί από τζάκι και τι τζάκι ανιψιός του Θεού δήθεν, το είχαν στείλει και σε ένα καλό σχολείο στις ΟΥΖΕΣ,μαναροθρεμένο δηλαδή. Ήταν να μη το βάλουν στό μάτι κάτι λεχρίτες λιμοκοντόροι,που στο μυαλό τους άλλο δεν είχαν πως το κόμμα θα ξανάρθει στα πράματα να ρεφάρουν . Τον πήρανε στο κατόπι, ρε εσύ είσαι ο μεγάλος,ο πρώτος,είσαι ,είσαι ,είσαι, δεν ήθελε και πολύ το πίστεψε!

Να τα πάρε δώσε με την οικογένεια, βλέπεις ήταν κι ο ξάδελφος,ο Μιχάλης γιά ,της θείας παιδί,κλότσησαν μερικοί,τελικά τα βρήκαν ,άντε να δούμε ,έτσι κι αλλιώς δε χάνουμε και τίποτα,λεφτά έχουμε ,ας είναι καλά ο θείος Αχιλλέας! ( Αυτό θα πει μπάρμπα από την Κορώνη)

Ήταν η εποχή που ο αγώνας κατά του Ζιβαγκάκια του μαγκίτη ήταν στα φόρτε του,οι λιμοκοντόροι έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά,έφτιαξαν συλλόγους ,παρασυλλόγους,ομίλους,παράδες δόξα τω Γιαραμπή υπήρχαν!(Είδες ο καλός Θεούλης) για όλους φροντίζει!

Να οι κουμπαριές ,να οι κολλητοί,το βγάλαν βουλευτή ,το παιδί ! Έλα όμως που ο Ακατονόμαστος δεν του το είχε του παιδιού;...Ούτε καν περίπτερο,όχι υφυπουργείο ; ...τόσο τον έκοβε,βλέπεις παλιά καραβάνα .(Αυτόν μόνο ένας μπόρεσε να τον βάλει στο χέρι ,ένας Κεφαλλονίτης,εκδότης της Γαυριανής).

Τσίνησε η οικογένεια,τσινησαν κ΄οι λιμοκοντόροι αλλά΄δεν τούς έπαιρνε,σκήψαν το κεφάλι και περίμεναν δουλεύοντας με το πριγιόνι.

Δεν άργησε και πολύ η ευκαιρία που περίμεναν. Ο Ακατονόμαστος με ένα Κατσίκι έγινε αρχησατράπης,παίξανε ρόλο και κάτι ντολμαδάκια της κουτσής Μαρίας που μπούκωσε τους παλιούς κατσαπλιάδες.

Ο Ακατονόμαστος,χρόνια στην απέξω το ΄ριξε στο μπαγιόκο,πούλαγε ότι μπορούσε,τσιμεντάδικα,βαπόρια,βαμπακόλαδα,συνεταιρισμούς,ελαιόλαδα,καπνά,σύκα,

σταφίδες,μέχρι που έφτασε στα τηλέφωνα και σε κάτι νησιά,ήταν έτοιμος δηλαδή! Η οικογένεια και το μπουλούκι γίνανε μπαρούτι. Ρέε που το πάει;...τούτος είναι μονοφαγάς.

Στο τσακ σκάει η ευκαιρία,υπουργός στα απόξω ήταν ο Νάκης ,Μοραΐτης,(αυτός που τα παιδιά στα μέρη του Αλή Πασά φώναζαν να τα πάρει και τα πήρε). Κάτι γείτονες ,χωρίς όνομα,άτιμε κουμουνισμέ αβάφτιστους τους άφηνες,βάλθηκαν να γίνουν Μεγαλεξανρινοί.

Τα πράματα ζόρισαν,ο Ζιβαγκάκιας επανέκαμψε δρυμής,η οικογένεια σε φωτιά,το μπουλούκι που είχε επενδύσει στο παιδί κάθονταν σε αναμμένα κάρβουνα.

Μάζεψαν κόσμο μαζί με παπάδες,χτύπησαν πένθιμα ,καμπάνες ,ο Θεός δάκρυσε,(τι μόνο οι εικόνες νομίζετε δακρύζουν;),Μεγαλεξανδρεία είναι μία!... είπε ο Θεός και είναι Ρωμαίικη! ...άμα αυτοί οι τσιτσιπλάσιδες γίνουν Μεγαλεξανρινοί ,τότε εμείς τι θα είμαστε; ¨Έπιασε το υπονοούμενο ο Νάκης,τι σκατά μάθαινε κοντά στον Γιάκοβο από το Μπώστον,και με υποτροφία των Απριλιανών;

Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγωωω,λέει!....μαζί του και ένας Κλικλισιάνος,άτιμε Μπυμπιλίδη,...πάει δεν τον σώνει τώρα όχι Κατσίκι αλλά ούτε η στάνη του Σαρακατσάνου τον Ακατονόμαστο,έπεσεεεεε!

Στήθηκαν πάλι τα κουτιά ,πέσαν μέσα τα κουκιά,φάβα πάλι θα φάει ο Ζιβαγκάκιας είπαν!..που ωστόσο είχε βγάλει το Ζιβάγκο και κυκλοφορούσε με Χαρμάνι και μία Μπαρμουνοζαργάνα ένα καντάρι στεφανωμένη κιόλας!

Χαμός !Στο γαλαζοσύναφο μαλλιά κουβάρια,καρεκλιές ,μαχαιριές,μπάχαλο γίνανε!Ο Ακατονόμαστος αεισιχτιρίστηκε,προσωρινά το πόστο του αρχηγού πήρε ένας χοντρούλης παιδί χωροφύλακα στην κατοχή!

Το μπουλούκι και η οικογένεια στανιάρισαν ,βάλε την καλή σου φάτσα ,τα παίζουμε όλα για όλα του είπαν,πας για αρχηγός!....βάλανε και το Σαρακατσάνο να το παίζει αντίπαλος και χτυπήθηκε το πέναλτι!

......Έτσι το παιδί έγινε αρχηγό οοοος!

........συνεχίζεται